widziane lewym okiem wariatki
Na początku była okładka. Skromna i elegancka przykuła moją uwagę w tłumie innych – intensywnie kolorowych, „krzyczących”, często kiczowatych. Kiedy wzięłam „Modną Polkę” do ręki po raz pierwszy, ogarnął mnie zachwyt – dobór czcionki, układ tekstu, a do tego piękne zdjęcia, autorstwa Heleny Ludkiewicz. Pozostało już tylko sprawdzić czy treść dorównuje tej oprawie… Continue reading „„modna polka. rozmowy o modzie, urodzie i życiu z polskimi ikonami stylu” – natalia hołownia”
Okrutne zmęczenie dopadło mnie tej jesieni, nawał obowiązków przygniótł skutecznie i pozbawił czasu na czytanie tego, co chcę przeczytać pozazawodowo. Kiedy udało mi się w końcu wyrwać chwilę dla siebie, w akcie desperacji chwyciłam książkę, która na „stosie do przeczytania” (który urósł do kilku stosów) leżała najbliżej łóżka, a jej objętość pozwalała żywić nadzieję, że uda mi się dobrnąć do końca nim kolejne zobowiązania skutecznie pozbawią mnie szansy na poznanie zakończenia. Thriller nie okazał się co prawda dziełem wybitnym, ale wciągającym i dającym umysłowi nieco wytchnienia.
Moda na Skandynawię trwa od co najmniej kilku lat. W tym czasie zdążyliśmy zacząć masowo urządzać domy w stylu skandynawskim, zaczytać się w skandynawskich kryminałach, dać się zauroczyć skandynawskim krajobrazom i wprowadzić w życie filozofię hygge. Skandynawia ma jednak do zaoferowania znacznie więcej i o tym właśnie jest ta książka.
Continue reading „„nordicana. za co kochamy skandynawię” – kajsa kinsella”
W dniach 13-15 września 2019 r. Białystok ponownie stanie się polskim centrum modowego świata, swoje kolekcje zaprezentują tu m. in. Gosia Baczyńska, Michał Starost czy Maciej Zień, a także goście z Białorusi i Ukrainy. Wszystko za sprawą pierwszej edycji Festiwalu Mody i Wzornictwa Eastern Fashion Week.
Lato sprzyja ponoć czytelnictwu. To znaczy, że latem mamy więcej czasu na czytanie książek. Ile w tym prawdy – trudno orzec, znam bowiem zwolenników teorii, że czytelnictwu sprzyjają bardziej długie jesienno-zimowe wieczory. Faktem natomiast jest, że są książki, które czyta się doskonale o każdej porze roku. Oto jedna z nich – „O życiu ze śmiertelnie poważnym humorem” Krzysztofa Szubzdy.
Continue reading „„o życiu ze śmiertelnie poważnym humorem” – krzysztof szubzda”
Kiedy przeczytałam, że „Silva rerum” to opowieść o losach szlacheckiej rodziny i siedemnastowiecznym Wilnie, pomyślałam sobie: „to zdecydowanie NIE JEST książka dla mnie”. Nie lubię powieści historycznych, preferuję całkiem współczesne kryminały, a zamiast Litwy wolę Skandynawię w literaturze. Powiedzmy to sobie szczerze – sięgnęłam po „Silva rerum” tylko dlatego, że musiałam przygotować się do spotkania z Kristiną Sabaliauskaitė. Jakież było moje zdumienie, gdy okazało się, że to jedna z najlepszych książek, jakie czytałam w tym roku.
Literatura kobieca – tak najczęściej klasyfikowane są książki Renaty Kosin, a ja na samą myśl o przeczytaniu czegoś z tak oznaczonej księgarskiej/bibliotecznej półki dostaję mdłości. Wychodzę z założenia, że ludzie powinni czytać to, czego lektura sprawi im przyjemność. Jeśli jednak Wasza praca, podobnie jak moja, w znacznej mierze polega na prowadzeniu spotkań autorskich lub pisaniu o książkach, to doskonale wiecie, że często sięgać musimy po to, po co w „normalnych warunkach” nigdy byśmy nie sięgnęli. Tak też było z „Dzieckiem z mgły”. Co z tego wynikło – przeczytajcie sami…
Nie jestem fanką reportaży. Może nie trafiłam do tej pory na taki, który zostawiłby we mnie trwały ślad (poza „Białymstokiem…” Marcina Kąckiego, ale to już z zupełnie innych względów), a może po prostu wolę ucieczkę przed rzeczywistością w świat literackiej fikcji – trudno orzec jednoznacznie. Wiem natomiast, że „Z nienawiści do kobiet” to książka, obok której nie da się przejść obojętnie – znakomicie napisana, mocna, szokująca… Jeśli macie ochotę po nią sięgnąć, wiedzcie że już nigdy nie spojrzycie tak samo na polski wymiar sprawiedliwości.
Continue reading „„z nienawiści do kobiet” – justyna kopińska”
Na tę książkę czekałam kilka lat. Główna bohaterka – Piwonia podbiła moje serce już w 2012 r., gdy świat ujrzała pierwsza część tej opowieści „Piwonia, niemowa, głosy”. Osadzona na Podlasiu, częściowo pisana zlepkiem miejscowych gwar i ukazująca naszą (podlaską) mentalność została wówczas doceniona, a jej autor Krzysztof Gedroyć otrzymał Nagrodę Literacką Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. W 2018 r. ukazała się druga część tej historii „Piwonia odrodzona”, a w niej – nowy ustrój, nowe zasady i częściowo nowi bohaterowie. Czy i tym razem dałam się wciągnąć w kryminalno-obyczajowe intrygi? Przeczytajcie sami…
Niepodważalnie najlepsza książka, przeczytana przeze mnie w 2012 roku. Opowieść o Białymstoku lat 50. ubiegłego wieku z historią kryminalną w tle.
Continue reading „„piwonia, niemowa, głosy” – krzysztof gedroyć”
