widziane lewym okiem wariatki
Ilość przeczytanych przeze mnie poradników i książek z zakresu tzw. literatury motywacyjnej jednoznacznie wskazuje, że… mam nietypowe hobby. Jedni grają w gry komputerowe, inni żeglują, a ja czytam… poradniki. Co ciekawe (albo nudnawe), wniosek z tej lektury od lat jest taki sam – recepta na szczęście nie istnieje, ale dobrze jest wiedzieć czego się tak naprawdę od życia chce…
Continue reading „„jak spełniać marzenia. 9 pytań, które zmienią twoje życie” – arlene harder”
W górach zakochałam się w 1999 roku, gdy wraz z 41. Białostocką Drużyną Harcerską „Szaniec” pojechałam na obóz w Woli Michowej, w Bieszczadach. Spaliśmy w namiotach, w bodajże dwóch czynnych prysznicach notorycznie brakowało ciepłej wody, toalety przypominały zlepione ze sobą sławojki, tyle że z… blachy, a woda miała zapach zgniłych jaj. Nogi właziły wiadomo gdzie od całodziennych wędrówek, ramiona bolały od ciężaru plecaków, a mimo to było cudownie! Już wtedy zrozumiałam, że nic nie jest mi w stanie zastąpić górskich widoków i żadnego uczucia nie da się porównać z satysfakcją, jaką czuje człowiek po przejściu –nastu lub –dziesięciu kilometrów i dotarciu do wyznaczonego celu. Po Bieszczadach, przyszła pora na Tatry. Te skradły moje serce tak skutecznie, że przez lata nie myślałam o wyjeździe w żadne inne góry. W ubiegłym roku nastąpił przełom – udało nam się wyskoczyć na krótki urlop w Karkonosze. Wróciłam zachwycona!
Surimi, znane też pod nazwą „paluszki krabowe”, wdarły się na nasze stoły już dobrych kilka lat temu. Polskie gospodynie domowe, nawet te słynące z tradycyjnego podejścia do kwestii kulinarnych, pokochały te biało-różowe cudeńka i zaczęły je ochoczo serwować podczas rodzinnych spotkań. Jedną z najpopularniejszych form, w jakich podawane są surimi, jest sałatka z makaronem ryżowym. Dziś podrzucam Wam naszą wersję tego przepisu.
Podobno jestem towarzyska. Tak przynajmniej twierdzi całkiem spore grono moich znajomych. Są jednak momenty, gdy nie mam ochoty na spotkania z przyjaciółmi i rodziną, unikam tłumów, zamykam się w sobie i czterech ścianach własnego mieszkania. Kiedyś miałam wyrzuty sumienia, że zaniedbuję przez to różne relacje. Dziś wiem, że to nic złego. Każdy potrzebuje czasami wycofania i spokoju, by uporządkować własne życie i emocje.
