widziane lewym okiem wariatki
To lato wyjątkowo szczodrze obdarowało nas ciepłem i złotym światłem, pozwoliło wyciągnąć z szaf wszelkiej maści topy, szorty i zwiewne sukienki. Choć wrzesień zawsze wydawał mi się miesiącem przynależnym jesieni, tym razem oddał swe pierwsze tygodnie latu… jakby chciał łagodnie się z nim pożegnać… A ja przypomniałam sobie jak niewiele potrzeba, by poczuć się szczęśliwą…
Ideą minimalizmu zainteresowałam się kilka lat temu. Stawiana w opozycji do wszechobecnego konsumpcjonizmu, wydawała mi się niezwykle pociągająca, choć dość abstrakcyjna. Bo jak nie kupić tej koszulki, skoro kosztuje jedynie 20 zł podczas wyprzedaży, a ekspedientki w drogerii przekonują, że do codziennej pielęgnacji włosów potrzebuję nie tylko szamponu, ale też odżywki, maski, jedwabiu, żelu i lakieru? Dość długo zajęło mi przestawienie się z myślenia „mieć więcej” na „mieć tyle, ile w rzeczywistości potrzebuję”. Może byłoby mi łatwiej, gdybym już wtedy miała na półce taką książkę jak „Chcieć mniej” Katarzyny Kędzierskiej.
Continue reading „„chcieć mniej. minimalizm w praktyce” – katarzyna kędzierska”
Kiedyś ludziom wystarczał do szczęścia dach nad głową, woda i jedzenie, bliscy ludzie wokół, wolność, możliwość działania. Dziś żyjemy w czasach nadmiaru dóbr i możliwości. Musimy mieć coraz więcej, żeby nie zostać w tyle. Pędzimy, gubiąc po drodze zdrowy rozsądek. Wydaje nam się, że to jedyna droga, która prowadzi do szczęścia. To nieprawda. Ale żeby zobaczyć inne, trzeba zwolnić.
Hanna Samson, „Życie na miarę. Nadmiar rzeczy, nadmiar spraw, nadmiar bodźców”, „Sens”, 2014, nr 10 (73), s.59
