Była mistrzynią komedii kryminalnej, polską królową tego gatunku. Jej powieści czytały miliony Polaków. Kochała bursztyny i hazard. Choć wróżbiarka przepowiedziała jej krótki żywot, okazało się, że nie tak łatwo ja zabić. Oto opowieść o niezwykłym życiu Joanny Chmielewskiej.
Katarzyna Droga – specjalistka od biografii wyjątkowych kobiet, tym razem wzięła na warsztat losy polskiej królowej komedii kryminalnej. A tejże „królowej” życie dzieliło się na dwie części – „przed” Joanną Chmielewską i w roli Joanny, w rzeczywistości nazywała się bowiem Irena Barbara Kuhn, z domu Becker.
Literatura, choć była jej wielką miłością, nie była pierwszym zawodowym wyborem. Zanim świat usłyszał o Chmielewskiej – energicznej, towarzyskiej, nietuzinkowej pisarce, przez kilkadziesiąt lat była niczym niewyróżniającą się kobietą – matką, żoną, architektką. To rozwód i tajemniczy telefon, który najprawdopodobniej uratował jej życie, stały się impulsem do zmiany.
Katarzyna Droga stworzyła powieść, obejmującą znaczny wycinek życia Chmielewskiej, a miejscami przywodzącą na myśl twórczość głównej bohaterki – sporo tu humoru i dystansu do świata, jest wyrazista postać i zadziwiające zbiegi okoliczności, nagłe zwroty akcji i wielkie uczucia. To wspomniane podobieństwo jest nieprzypadkowe, bo Chmielewska garściami czerpała inspiracje ze swojego życia. Ci, znający dobrze jej twórczość, bez trudu odnajdą na kartach „Niełatwo mnie zabić” podobieństwa między Joanną – bohaterką kryminalnych komedii a Joanną Chmielewską – pisarką. Część scen z powieści tejże autorki również została „zaczerpnięta” z rzeczywistości.
Zabiegiem charakterystycznym dla Katarzyny Drogiej jest umieszczanie losów swoich bohaterów na tle historii kraju i/lub świata – podobnie jest i tym razem. Znakomicie namalowała słowem obraz, podnoszącej się z gruzów, powojennej Polski, ogarniętej ideą socjalizmu – przynajmniej oficjalnie, bo faktem jest, że przynależność do partii otwierała niejedne drzwi, a podejrzenie o niesprzyjanie nowemu systemowi potrafiło skończyć się więzieniem. Doskonale oddała realia epoki PRL – jej absurdy, fasadowość, wszechobecną propagandę, zmieniające się nastroje społeczne i polityczne zawirowania, ale też bliskość ludzi, poczucie wspólnoty i zupełnie inną jakość relacji budowanych w oparciu o bezpośredni kontakt.
Tę szaroburą zazwyczaj rzeczywistość Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej zderzyła z kolorowym, otwartym Zachodem, którego Chmielewska miała okazję „doświadczyć”, wyjeżdżając np. do Kopenhagi. Nowa perspektywa sprawiła, że inaczej spojrzała na ojczysty kraj – smaku wolności nie sposób było wyprzeć z pamięci.
Joanna/Irena była osobą dość kochliwą, stąd wielość romantycznych relacji w jej życiu. Miała tendencję do wiązania się z mężczyznami tajemniczymi, niedostępnymi, a nawet w pewien sposób niebezpiecznymi (np. poprzez wykonywany zawód). Jeśli jednak liczycie na soczyste romansidło i gorące sceny, to raczej się rozczarujecie. Katarzyna Droga skupiła się na wpływie, jaki owe związki miały na główną bohaterkę i podejmowane przez nią decyzje.
Podsumowując – zabawna, ciepła opowieść o kobiecie, która miała odwagę podążyć za swoimi marzeniami i żyć tak, jak chciała. Jeśli szukacie czegoś lekkiego na weekend, to „Niełatwo mnie zabić” Katarzyny Drogiej polecam Waszej uwadze.
Wydawca o książce:
„Pisany ci blondyn i mnóstwo pomyłek. Wszystko będzie nie tak. Będziesz mieć zawód inny niż ze szkoły, ale da ci sławę. Żyć będziesz krótko, ale przygód będziesz mieć a mieć”. Wszystko, co wróżbiarka przepowiedziała Joannie Chmielewskiej, się sprawdziło.
Niemal każdy dzień życia Chmielewskiej był gotowym pomysłem na powieść. Zwariowany Lesio usiłujący zabić kadrową, mężczyzna o tajemniczym głosie dzwoniący do Joanny codziennie o tej samej godzinie i kolejni znajomi znikający bez śladu… Wszyscy byli podejrzani.
Świat wokół Joanny Chmielewskiej to prawie popełnione zbrodnie, nieoczekiwane zaginięcia, kuszące zdrady i wysocy blondyni o oczach diabła. Ale to także wielkie miłości i prawdziwe przyjaźnie na śmierć i życie. A wszystko w absurdalnych realiach komunistycznej Polski, kiedy
zdobycie kawy graniczyło z cudem, a praca w biurze architektonicznym była prawdziwą szkołą uników i kombinatorstwa.
W jednym tylko wróżbiarka się pomyliła. Taką kobietę jak Chmielewska niełatwo jest zabić.
Tytuł: Niełatwo mnie zabić. Opowieść o Joannie Chmielewskiej
Autor: Katarzyna Droga
Wydawca: Znak Jednym Słowem
Rok wydania: 2023 (Wydanie I)
Ilość stron: 334
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-240-9305-2